Turba toprağına kendi elinizle bir temel nasıl kurulur: kendi ellerinizle turba üzerinde yüksek düzeyde yeraltı suyu olan özel bir ev: türleri, seçenekleri + Video

Turba, taşıma kapasitesi çok az önemli olan gözenekli bir yapıya sahip biyojenik bir topraktır. bir ev inşa ederken, Rusya'da nadir olmadığı için bu gerçek çoğu zaman büyük bir sorun haline gelir. Nitekim, birkaç yıl daha inşa edildikten sonra ev küçülecek. Turba yük altında sıkıştırıldığı için, kümes yarım metreye kadar zemine inebilir. Bu nedenle, inşaatçılar turba topraklarında inşaat yapılmasını önermemektedir.

Ancak turbanın bulunduğu bir alan varsa ne olur? Aynısını satmayın. [içindekiler]

Umutsuzluğa kapılmayın, turba toprağında bir temel oluşturmanın birkaç yolu vardır.

1. Turba madenciliği, turba tabakasının başka bir toprakla değiştirilmesi ve ardından herhangi bir temelin inşasıdır.
2. Kazıklar üzerine bir temelin kurulması.

Yöntemi belirlemek için önce profesyonellerin katılımıyla turbanın derinliğini bulmak için jeolojik araştırmalar yapmak gerekir, ancak ucuz olmayacaktır.

Yapabilir ve çevresinde 0.5x0.5 metre ve 2 metre içinde küçük bir çukur kazabilirsiniz derinlik. Turba tabakasının küçük olduğu ortaya çıkarsa, en uygun yol turba yöntemi olacaktır. Turba tabakası büyükse, kazık temelli yöntem daha uygundur.

Kazı yöntemini kullanarak temelin inşası

Toprağın kazılması ve değiştirilmesi çoğunlukla bir ekskavatör kullanılarak yapılır.

Turba tabakası kaldırılır. Bu durumda hemen dibi çakıl ve kumla kaplı bir çukur kazılır ve temelin taşıma kapasitesini artırmak için bir yastık yapılır. Böyle bir çukurda, en azından bir şerit, hatta kiremitli bir temel yapmak uygundur.

Bu, turba toprağına bir temel oluşturmanın en basit ve en kolay yoludur, ancak kullanımı turba tabakasının kalınlığı 2 metreden fazla olmayacak şekilde sınırlıdır.

Rusya'da, 3 m ve daha sık turba tabakasına sahip topraklar hakimdir. Bu gibi durumlarda kazık tipi bir temel kullanılır.

Turba toprağı üzerinde kazık tipi temel

Kazıklı temelin inşası, alanın işaretlenmesiyle başlar. Kazıkların yardımıyla, gelecekte kazıkların kuyularının açılacağı yerleri işaretlerler. Kazıklar arasındaki mesafe, kural olarak, 2-2,5 metredir ve bu, yüksek taşıma kapasitesine sahip bir temele sahip olmayı mümkün kılar.

İşaretleme yerlerinde 30-40 santimetre girintiler yapılır. Bu, matkabın çalışmasını kolaylaştırmak için bitki örtüsünün üst katmanını çimen ve köklerle kaldırmak için yapılır. Kuyular bir gaz matkabı, elektrikli matkap ile delinebilir, ayrıca bir otomatik delme ünitesi kiralayabilir veya manuel olarak delebilirsiniz.

Sondaj derinliği, yığınlar turba katmanından geçecek ve yoğun bir toprak katmanına dayanacak şekilde olmalıdır.

Ardından, yığınlar su geçirmez. Çoğu zaman bunun için çatı kaplama malzemesi kullanılır. Çatı malzemesi, kuyunun çapına eşit bir çapa sahip birkaç tabakadan oluşan bir boruya sarılır. Dikişler bantla yapıştırılır. Ortaya çıkan yapı kuyuya indirilir.

Su yalıtımının yanı sıra, betonun zemine akmasını önleyerek kalıp görevi de görecektir.

Zeminlerin yatay yer değiştirmeleri ile kazıkları güçlendirmek ve onlara esneklik kazandırmak için kazıklar güçlendirilir. Takviye, 6-8 milimetre çapında donatı ile yapılır. 4 çubuk, 20 santimetre mesafeli kareler şeklinde çapraz parçalarla birbirine bağlanır, bir çerçeve yapılır. Tavlı tel ile örülerek bağlantı yapılır.

Çerçeve kuyunun tüm derinliğine indirilir, ızgaraya bağlanmak için yüzeyin üzerinde 20-30 santimetre bırakılır.

Kazık dökmek üzere beton hazırlamak için, M400'den daha düşük olmayan kalitede çimento kullanılır. Sadece nehir kumuna izin verilir. Kırma taş, oluklu yüzeyli çeşitli fraksiyonlarda kullanılır. Oranlar: Bir parça çimento, üç parça kum ve iki parça kırma taş için .

Çözelti çok sıvı ve orta derecede kalın olmamalıdır.

Beton hazır olduktan sonra küçük porsiyonlar halinde kuyuya beslenir. Her biri 40-50 santimetre olmalıdır, bundan sonra kurcalama gereklidir. Hem elle hem de titreşimli makineler yardımı ile sıkıştırabilirsiniz. Bir kazığın beton dökülmesi işlemi durmadan gerçekleştirilmelidir, yakalanan ve taze beton yapay bir çatlak oluşturacak ve kazık artık monolitik olmayacak ve bu da taşıma kapasitesini önemli ölçüde kötüleştirecektir.

Izgara tertibatı

Tüm yığınları döktükten sonra bunları tek bir yapıya bağlamak gerekir. Bunu yapmak için bir ızgara oluşturun.
Izgara ya sığ gömülerek ya da gömülmeden yapılır.

Sığ bir ızgaranın montajı, evin tüm çevresinden geçen ve tüm yığın gövdelerini yakalayan bir hendek hazırlanmasıyla başlar.

Kazılmış çukurda kum yastığı denilen bir şey yapılır: açmanın dibine yaklaşık on beş santimetre kum dökülür ve yukarıdan dikkatlice sıkıştırılır.

Ayrıca yaklaşık on beş santimetre molozla kaplıyorlar. Bu durumda, kazık başları boşaltmadan daha yüksek olmalıdır.

Ardından su yalıtımı yapılır. Kırma taş dökümü üzerine çatı kaplama malzemesi serilerek kalıp montajı yapılır. Beton tarafından ekstrüzyonu önlemek için kalıp uygun şekilde sabitlenmelidir.

Ardından ızgara güçlendirilir. Izgaranın takviye çerçevesi kazık başlarına bağlanmalıdır.

Tüm aşamalar tamamlandıktan sonra ızgara betonla dökülür. Grilaj için çimento sınıfı M300 kullanılmasına izin verilir, diğer tüm oranlar dökme kazıklarla aynı alınır.

Gömülü olmayan bir ızgaranın yapımı, açmanın hazırlanması dışında aynıdır.

Direkt olarak toprak yüzeyine dökülür.

Beton döküldükten sonra, betonun mukavemet kazanması gerekir, bu doğrudan ortam sıcaklığına bağlıdır.

Ayrıca turba toprakları için kazık vidalı temel kullanılır. Sağlam bir tabana vidalamadan önce 1 metreye kadar vidalanması gereken vida kazıklarının kullanılmasıyla.

Daha sonra, tüm yapı köşeler veya kare borular kullanılarak birbirine bağlanmalıdır.

Sonuç olarak: Turba toprağında inşaat yapmak zordur, inşaat için en uygun toprak değildir ve yine de dikkatli bir şekilde hazırlanması ve tüm inceliklere bağlı kalınmasıyla görev oldukça mümkündür.